ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΛΕΠΟΥΡΑΣ
ΕΠΑΡΧΟΣ ΚΕΑΣ – ΚΥΘΝΟΥ Κέα 1.7.2008
Προς
Την Επιτροπή Χωροταξίας, Περιβάλλοντος και Οικολογίας
Του Συλλόγου Φίλων Κέας
Αγαπητοί φίλοι,
Επειδή κι εγώ αγαπώ το νησί, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο για όσους κατάγονται απ’ αυτό, θα ήθελα να με θεωρήσετε φίλο και συμπαραστάτη στο έργο σας. Θέλω κατ’ αρχήν να σας συγχαρώ για την πρωτοβουλία σας και να σας πω ότι συμφωνώ γενικά με τις σκέψεις και τις προτάσεις σας. Κάποιες δικές μου σκέψεις ίσως βοηθήσουν.
Ξεκινώντας από την αρχή, θα ήθελα να βάλουμε κάποιες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ τουρισμού (καλού και κακού) και παραθεριστικής κατοικίας (για ιδιοκατοίκηση και για εμπορία). Τα βάζουμε όλα σ’ ένα τσουβάλι και καταφερόμαστε άκριτα ενάντια σε κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια. Είναι αλήθεια ότι δεν μας φθάνουν πια τα δύο πλοία, αλλά είναι επίσης σίγουρο ότι αν δεν υπήρχε αυτή η έστω ανορθόδοξη ανάπτυξη, θα ήμαστε ακόμα με το ΙΟΥΛΙΣ. Και βέβαια υπάρχουν και οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού, που, όπως λέτε κι εσείς πάρα κάτω, θα πρέπει να ζήσουν.
Τελικά θα πρέπει να προσανατολιστούμε σε μια κατεύθυνση και όχι να βαδίζουμε στα τυφλά, όπως τώρα. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο καλός τουρισμός (ήπιος, οικολογικός, ποιοτικός) θα πρέπει να είναι η πρώτη μας επιλογή και ν’ ακολουθήσει η ιδιόκτητη παραθεριστική κατοικία με όρους δόμησης που να ταιριάζουν στο νησί. Δεν είναι βέβαια δυνατή η επιλογή των νέων οικιστών, όμως ευτυχώς για την Κέα υπάρχουν αρκετοί φίλοι της, που ενδιαφέρονται πραγματικά για το μέλλον της. Αφήνω τελευταίο το μαζικό τουρισμό και την εμπορευματοποίηση της γης, που θα πρέπει με κάθε τρόπο ν’ αποφύγουμε. Πολλά τα πρέπει, αλλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
Το καθαρά χωροταξικό ζήτημα δεν είναι της αρμοδιότητάς μου και δεν μπορώ να έχω άποψη. Ως δήμαρχος ζήτησα τη συνεργασία των μηχανικών που ζουν και εργάζονται στο νησί, οι οποίοι απλόχερα μου την πρόσφεραν και φυσικά είμαι απόλυτα σύμφωνος με μια επικαιροποίηση αυτής της μελέτης.
Το θέμα που με προβληματίζει είναι οι επιλογές των περιοχών ανάπτυξης, γιατί θα δημιουργηθούν ανισότητες και συγκρούσεις. Στη Τζια υπήρχε μια ιδιομορφία στην κοινωνική και χωροταξική οργάνωση. Σκόρπιες αγροικίες σε εκτεταμένους οικισμούς, που τους ονομάζαμε εξοχές κι ένα σπίτι στη Χώρα για τις γιορτές και σκόλες. Αυτό είναι ριζωμένο στη συνείδηση των κατοίκων και έχει σχέση με τον εκκλησιασμό, τα ψώνια, «τα νταραβέρια», και φυσικά την ταβέρνα. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε την παράδοση, δεν θα πρέπει να κατευθύνουμε τους κατοίκους των εξοχών στην εγκατάλειψη της Χώρας και στη μόνιμη εγκατάστασή τους στο νέο οικισμό που θα δημιουργηθεί.
Όσον αφορά τέλος την ανεξέλεγκτη και άναρχη δόμηση που σήμερα παρατηρείται, η γνώμη μου είναι : Αυστηρός Πολεοδομικός Έλεγχος. Η παρανομία βασιλεύει και μπορεί να περιοριστεί σημαντικά μόνο αν εφαρμοστούν, ακόμη και αυτοί οι ισχύοντες σήμερα, πολεοδομικοί νόμοι και κανονισμοί.
Με αυτές τις σκέψεις εύχομαι κάθε επιτυχία στις προσπάθειές σας για το καλό του νησιού μας.
Με Τιμή
ΕΠΑΡΧΟΣ ΚΕΑΣ – ΚΥΘΝΟΥ Κέα 1.7.2008
Προς
Την Επιτροπή Χωροταξίας, Περιβάλλοντος και Οικολογίας
Του Συλλόγου Φίλων Κέας
Αγαπητοί φίλοι,
Επειδή κι εγώ αγαπώ το νησί, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο για όσους κατάγονται απ’ αυτό, θα ήθελα να με θεωρήσετε φίλο και συμπαραστάτη στο έργο σας. Θέλω κατ’ αρχήν να σας συγχαρώ για την πρωτοβουλία σας και να σας πω ότι συμφωνώ γενικά με τις σκέψεις και τις προτάσεις σας. Κάποιες δικές μου σκέψεις ίσως βοηθήσουν.
Ξεκινώντας από την αρχή, θα ήθελα να βάλουμε κάποιες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ τουρισμού (καλού και κακού) και παραθεριστικής κατοικίας (για ιδιοκατοίκηση και για εμπορία). Τα βάζουμε όλα σ’ ένα τσουβάλι και καταφερόμαστε άκριτα ενάντια σε κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια. Είναι αλήθεια ότι δεν μας φθάνουν πια τα δύο πλοία, αλλά είναι επίσης σίγουρο ότι αν δεν υπήρχε αυτή η έστω ανορθόδοξη ανάπτυξη, θα ήμαστε ακόμα με το ΙΟΥΛΙΣ. Και βέβαια υπάρχουν και οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού, που, όπως λέτε κι εσείς πάρα κάτω, θα πρέπει να ζήσουν.
Τελικά θα πρέπει να προσανατολιστούμε σε μια κατεύθυνση και όχι να βαδίζουμε στα τυφλά, όπως τώρα. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο καλός τουρισμός (ήπιος, οικολογικός, ποιοτικός) θα πρέπει να είναι η πρώτη μας επιλογή και ν’ ακολουθήσει η ιδιόκτητη παραθεριστική κατοικία με όρους δόμησης που να ταιριάζουν στο νησί. Δεν είναι βέβαια δυνατή η επιλογή των νέων οικιστών, όμως ευτυχώς για την Κέα υπάρχουν αρκετοί φίλοι της, που ενδιαφέρονται πραγματικά για το μέλλον της. Αφήνω τελευταίο το μαζικό τουρισμό και την εμπορευματοποίηση της γης, που θα πρέπει με κάθε τρόπο ν’ αποφύγουμε. Πολλά τα πρέπει, αλλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
Το καθαρά χωροταξικό ζήτημα δεν είναι της αρμοδιότητάς μου και δεν μπορώ να έχω άποψη. Ως δήμαρχος ζήτησα τη συνεργασία των μηχανικών που ζουν και εργάζονται στο νησί, οι οποίοι απλόχερα μου την πρόσφεραν και φυσικά είμαι απόλυτα σύμφωνος με μια επικαιροποίηση αυτής της μελέτης.
Το θέμα που με προβληματίζει είναι οι επιλογές των περιοχών ανάπτυξης, γιατί θα δημιουργηθούν ανισότητες και συγκρούσεις. Στη Τζια υπήρχε μια ιδιομορφία στην κοινωνική και χωροταξική οργάνωση. Σκόρπιες αγροικίες σε εκτεταμένους οικισμούς, που τους ονομάζαμε εξοχές κι ένα σπίτι στη Χώρα για τις γιορτές και σκόλες. Αυτό είναι ριζωμένο στη συνείδηση των κατοίκων και έχει σχέση με τον εκκλησιασμό, τα ψώνια, «τα νταραβέρια», και φυσικά την ταβέρνα. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε την παράδοση, δεν θα πρέπει να κατευθύνουμε τους κατοίκους των εξοχών στην εγκατάλειψη της Χώρας και στη μόνιμη εγκατάστασή τους στο νέο οικισμό που θα δημιουργηθεί.
Όσον αφορά τέλος την ανεξέλεγκτη και άναρχη δόμηση που σήμερα παρατηρείται, η γνώμη μου είναι : Αυστηρός Πολεοδομικός Έλεγχος. Η παρανομία βασιλεύει και μπορεί να περιοριστεί σημαντικά μόνο αν εφαρμοστούν, ακόμη και αυτοί οι ισχύοντες σήμερα, πολεοδομικοί νόμοι και κανονισμοί.
Με αυτές τις σκέψεις εύχομαι κάθε επιτυχία στις προσπάθειές σας για το καλό του νησιού μας.
Με Τιμή
